10 przekazań Czarnogórca

 

Jeśli wierzyć bałkańskim stereotypom to Bośniacy nie myślą głową, Chorwaci są gospodarni, Albańczycy sprytni, a Czarnogórcy leniwi i uparci. A własny katalog Czarnogórca zdaje się to potwierdzać. To jedna z najbardziej rozpoznawalnych pamiątek z Czarnogóry. Te 10 przekazań można znaleźć wszędzie, na pocztówkach, magnesach, nadrukowane na koszulkach czy kubkach. Oczywiście w różnych językach, tak pod turystę.

Czy są prawdziwe i odzwierciedlają sedno czarnogórskiej duszy? Czy to tylko chwyt marketingowy? Nie wiem, pobyt w Czarnogórze był zbyt krótki.

Ale może warto je wziąć do serca. Życie byłoby prostsze i radośniejsze.

1.Człowiek rodzi się zmęczony i żyje po to, żeby odpoczywać.
2. Kochaj łóżko swoje jak siebie samego.
3. Odpoczywaj w ciągu dnia, żebyś w nocy mógł spać.
4. Nie pracuj – praca zabija.
5. Jeśli zobaczysz, że ktoś odpoczywa – pomóż mu.
6. Pracuj tak mało jak możesz, a to, co się da, przerzuć na kogoś innego.
7. W cieniu jest zbawienie – a od odpoczynku jeszcze nikt nie umarł.
8. Praca przynosi choroby – żyj jak najdłużej.
9. Jeśli zachce ci się pracować, usiądź, poczekaj – zobaczysz, przejdzie Ci.
10. Kiedy zobaczysz, że ktoś je i pije – przyłącz się, kiedy zobaczysz, że pracuje – odejdź, i nie przeszkadzaj!

Albania

Schron

Krótki wypad z Czarnogóry do Albanii, okazja aby odwiedzić kraj trochę tajemniczy gdyż żyjący przez wiele lat w izolacji.
Po drugiej wojnie światowej i wyzwoleniu spod okupacji włoskiej i niemieckiej w Albanii w tym najbiedniejszym kraju Europy rozpoczęła się prawie pięćdziesięcioletnia komunistyczna dyktatura w zdecydowanie skrajnej wersji, pod wodzą Envera Hodży.
Albania była wtedy – wg Amnesty International – jednym z najbardziej represyjnych względem społeczeństwa państwem świata.
Znacjonalizowano cała gospodarkę, zniesiono własność prywatną. Albańczycy nie mogli posiadać prywatnych samochodów ani wyjeżdżać za granicę.
Hodża, opętany strachem przed inwazjami prowadził politykę kompletnej izolacji kraju, zrywając stosunki z pojedynczymi państwami, z którymi decydował się wcześniej związywać kraj – Jugosławią, ZSRR, w końcu Chinami w 1978 roku. Wtedy to, w obawie przed inwazją ‘imperialistycznych najeźdźców’ zbudowano w Albanii ok. 600-700 tys. schronów potocznie nazywanych bunkrami. Jeden schron miał przypadać na 4 Albańczyków. Dzisiaj te schrony przeważnie niszczeją ale niektóre są wykorzystywane np. jako kawiarnie czy sklepy z pamiątkami. Wiele z nich można spotkać wzdłuż dróg, pokrytych roślinnością.
Enver Hodża zmarł w 1985 roku, ale przemiany polityczno-społeczne nastąpiły w Albanii dopiero w 1991 roku. Od 2009 Albania jest członkiem NATO i rozpoczęła starania o przyjęcie do Unii Europejskiej.

Kotor

Mury obronne Kotoru

 Kotor położony jest nad brzegiem Zatoki Kotorskiej   To niewątpliwie jeden z bardziej spektakularnych       zakątków czarnogórskiego wybrzeża. Głównie   dlatego, że zatokę z trzech stron otaczają wysokie,     surowe szczyty gór .
 To położenie sprawia, że już w okresie starożytnym,   Kotor był obiektem marzeń wielu władców.   Wówczas, atutem miasta były nie tylko jego walory   przyrodnicze czy malownicze widoki, ale   strategiczne  położenie, port i dostęp do morza.   Jeszcze w połowie XIX wieku, jedyna droga lądowa   wiodła do miasta tylko przez kręte ścieżki wytyczone   wysoko w górach. Mimo to, na przestrzeni wieków,   Kotor często przechodził z rąk do rąk i zmieniał właściciela kilkanaście razy. Władali nim m.in. Rzymianie, Serbowie, Wenecjanie, Austriacy, Rosjanie, Brytyjczycy oraz Czarnogórcy.

Zatoka Kotorska

Boka Kotorska. To jedno z najpiękniejszych miejsc w Czarnogórze. Używana przez lokalną ludność nazwa boka pochodzi z włoskiego słowa bocca oznaczającego usta, bowiem z lotu ptaka kształt zatoki ma je przypominać. Zatoka wcina się głęboko w ląd i składają się na nią cztery mniejsze zatoki. W zatoce znajduje się dziewięć wysp różnej wielkości.  Otacza ją kilka pasm górskich i z tego względu często nazywana jest 'śródziemnomorskim fiordem'. W rzeczywistości nie powstała ona wskutek działalności lodowca i nie ma charakteru fiordu (zalanej doliny polodowcowej), ale riasu (zalanej doliny rzecznej). 

Nad zatoką leżą m.in. średniowieczne miasta Kotor i Perast. Dzięki swemu ukształtowaniu geograficznemu i położonym na wybrzeżu miastom oraz licznym zabytkom, zatoka jest najważniejszym regionem turystycznym Czarnogóry. Obszar ten jest wpisany na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Niestety, deszczowa pogoda podczas zwiedzania nie pozwoliła nacieszyć się widokami a i zdjęcia nie oddają piękna tego miejsca.

Budva

Budva to jeden z popularnych ośrodków wypoczynkowych w Czarnogórze. Jest położona nad Morzem Adriatyckim a od lądu  odgrodzona górami.
Okolice Budvy są najbardziej skomercjalizowanym fragmentem czarnogórskiego wybrzeża Adriatyku.

Według legendy Budva została założona ok. 2500 lat temu przez Kadmosa, fenickiego herosa wygnanego z Teb, który znalazł tu schronienie dla siebie i swojej żony Harmonii.

Miasto swój największy rozkwit przeżyło za czasów przynależności do Republiki Weneckiej między XV-XVIII wiekiem. Wtedy to powstał system obronny, który można podziwiać do dziś: cytadela usytuowana w południowej części starówki oraz ciąg murów miejskich.
I właśnie starówka zasługuje na szczególną uwagę. Jest położona na wysuniętym w głąb Adriatyku cyplu . Znacznie ucierpiała podczas trzęsienia ziemi w roku 1979 r. ale zniszczenia z czasem odbudowano i dziś nie ma po nich śladu.