Palermo (1)

Katedra w Palermo - Cattedrale di Palermo

Palermo, czyli stolica Sycylii  leży na północnym wybrzeżu wyspy.
Historia miasta sięga VIII w. p.n.e. , kiedy Fenicjanie założyli tu miasto  które było głównym punktem wymiany handlowej z Grekami.  W IX wieku  miasto zostało podbite przez Arabów i stało się centrum wyspy. Bogactwem mogło wtedy konkurować z Kairem i Bagdadem. Również w późniejszych wiekach kwitło pod rządami kolejnych władców. Miało brukowane ulice podczas gdy w Mediolanie czy Florencji  wystarczył półgodzinny deszcz, aby zamienić śródmieście w błotniste bajoro.
 To właśnie w Palermo w roku 1282   wybuchło  powstanie ludowe przeciw panowaniu francuskich Andegawenów. Powstanie znane jako Nieszpory Sycylijskie gdyż wezwaniem do niego były dzwony bijące na nieszporowe nabożeństwo. Ludność sycylijska napadała i mordowała Francuzów lub zmuszała ich do opuszczenia wyspy. W krótkim czasie powstanie objęło całą Sycylię, w samym Palermo w ciągu jednej nocy zginęło 2 tysiące Francuzów. Sycylijczycy brali krwawy odwet za lata ucisku.
Dziś liczy ponad 700 tys. mieszkańców, z przedmieściami ok. 1 mln. Ucierpiało podczas bombardowań w II wojnie światowej i nie od razu go odbudowano. Zamiast tego przedsiębiorstwa powiązane z mafią wybudowały tysiące tanich mieszkań w brzydkich blokach na peryferiach miasta. Do dziś widzi się zaniedbane ulice i zabytki wołające o renowację.
Sycylijska mafia nadal istnieje, dziś nosi białe kołnierzyki, i cały przemysł turystyczny, a więc także każdy z nas odwiedzający Sycylię, pracuje na wypełnianie jej kieszeni. Nie jest to miłe uczucie.



Obowiązkowym punktem zwiedzania Palermo jest naturalnie przepiękna starówka, gdzie króluje wspaniała dwunastowieczna Cattedrale di Palermo, a także imponujący pałac Normanów wzniesiony na ruinach zamku arabskiego.
Katedra w Palermo jest wspaniałym połączeniem różnych stylów architektonicznych, z licznymi inspiracjami ze sztuki Wschodu. Widok bogato zdobionej fasady kościoła otoczonej palmami i śródziemnomorską roślinnością na długo zostaje w pamięci.
Katedra została wybudowana w XI-XII wieku na polecenie normandzkiego arcybiskupa Palermo. Pewne elementy średniowiecznego kościoła przetrwały do dziś, ale obecny neoklasycystyczny wygląd katedry to w większości zasługa przebudowy pod koniec XVIII wieku. Wnętrze katedry dość surowe w swoim wystroju. Znajdują się tutaj grobowce królów, normandzkich władców oraz relikwie świętych, m.in. patronek miasta.

  

Przez katedrę przebiega 13 południk - oznacza go wykonana z brązu linia wyznaczająca północ i południe, wskazująca pozycję słońca w czasie przesilenia zimowego i letniego, z zaznaczonymi znakami zodiaku wskazującymi pozostałe miesiące roku. W połączeniu z otworem przez który wpada promień słońca na posadzkę katedry powstało urządzenie, tzw. heliometr, służące do mierzenia i regulacji czasu oraz kalendarza.

Przed katedrą stoi wóz, na którym w lipcu, podczas obchodzonego święta patronki miasta św. Rozalii, obwożony jest jej posąg.

Pałac Normanów czyli Pałac Królewski, będący dzisiaj siedzibą sycylijskiego parlamentu  został wzniesiony w XI wieku przez Normanów na ruinach zamku arabskiego.

Z zewnątrz nie zachwyca, ale w środku znajduje się słynna Kaplica Palatina - Capella Palatina z XII wieku, zbudowana na polecenie pierwszego króla Sycylii, Rogera II. Używana była jako prywatna kaplica rodziny królewskiej.  Zachwyca starymi ikonami prawosławnymi oraz arabskimi mozaikami na suficie. Ikony przedstawiają historie biblijne. W górnej części przedstawiono oblicze Chrystusa Pantokratora.

Postać Chrystusa jako Pantokratora (Pana Wszechświata) w XII wieku dominowała w architekturze sycylijskich budowli. W trakcie naszej podróży przez Sycylię zobaczymy jeszcze nie jeden taki obraz.
Jako Pantokrator Chrystus przedstawiony jest w pozycji stojącej lub siedzącej na tronie, z otwartym Pismem Świętym w lewej dłoni i uniesioną prawą dłonią w geście błogosławieństwa.