Sycylijskie przysmaki

Nie samym zwiedzaniem i pięknymi widokami człowiek żyje.
Czasami ma się ochotę na szybką przekąskę /bo czasu na 'objeździe' jak zwykle mało/, lub odrobinę słodyczy.
Coś sycylijskiego.

Arancini
















Szybka przekąska. To kulki ryżowe z mięsnym nadzieniem, przyprawami i ewentualnie dodatkami jak np. zielony groszek. Mogą też być wypełnione serem mozarella i pomidorem. Smażone w głębokim tłuszczu. Tutaj mają stożkowy kształt, ale najczęściej są kuliste, przypominają pomarańczę, stąd ich nazwa /arancia - pomarańcza/.

Cefalu

Cefalu zwiedzałam już na własną rękę korzystając z tego, że mieszkałam niedaleko i można było dojechać hotelowym busikiem.

Miasteczko położone nad brzegiem morza, u stóp skalistego masywu Rocca, często bywa nazywane drugą Taorminą i jest uważane za najpiękniejszy kąpieliskowy kurort na całej Sycylii.. Piękne, chociaż żwirowo-piaszczyste plaże zachęcają do wypoczynku a morze kusi pięknym błękitem i przyjazną temperaturą.

Monreale

Kościół katedralny  w Monreale

Monreale czyli Góra Królewska jest dobrze widziana z Palermo. Władca normandzki,Wilhelm II (wnuk króla Rogera II) nie mógł znaleźć lepszego miejsca na wybudowanie kościoła , pałacu biskupiego oraz klasztoru benedyktynów. Chciał w ten sposób  zaimponować współczesnym. Ale powody tego przedsięwzięcia były też inne. Król chciał ograniczyć rosnące wpływy biskupstwa Palermo. Dlatego też wraz z kościołem wzniesiono pałac arcybiskupi i budynki klasztoru benedyktynów. Otoczono je potężnymi murami z dwunastoma wieżami. Budowle te wielokrotnie
przebudowywano i niewiele z nich zostało.
Budowę kościoła rozpoczęto w XII wieku, ale poświęcono go prawie 100 lat później.

Palermo (2)

Palermo nie zachwyca, głównie z powodu zaniedbania, śmieci na ulicach, odrapanych budynków wymagających remontu. Ale na pewno jest wiele miejsc wartych obejrzenia i zapamiętania.

Teatro Massimo  czyli  Teatr Wielki.
To największy teatr operowy we Włoszech i trzeci co do wielkości w Europie. Wybudowany pod koniec XIX wieku. Zanany jest z wysokiego poziomu artystycznego przedstawień

To na schodach tego teatru rozgrywa się scena finałowa filmu Ojciec Chrzestny, w której ginie wnuczka Mika Corleone.

Palermo (1)

Katedra w Palermo - Cattedrale di Palermo

Palermo, czyli stolica Sycylii  leży na północnym wybrzeżu wyspy.
Historia miasta sięga VIII w. p.n.e. , kiedy Fenicjanie założyli tu miasto  które było głównym punktem wymiany handlowej z Grekami.  W IX wieku  miasto zostało podbite przez Arabów i stało się centrum wyspy. Bogactwem mogło wtedy konkurować z Kairem i Bagdadem. Również w późniejszych wiekach kwitło pod rządami kolejnych władców. Miało brukowane ulice podczas gdy w Mediolanie czy Florencji  wystarczył półgodzinny deszcz, aby zamienić śródmieście w błotniste bajoro.
 To właśnie w Palermo w roku 1282   wybuchło  powstanie ludowe przeciw panowaniu francuskich Andegawenów. Powstanie znane jako Nieszpory Sycylijskie gdyż wezwaniem do niego były dzwony bijące na nieszporowe nabożeństwo. Ludność sycylijska napadała i mordowała Francuzów lub zmuszała ich do opuszczenia wyspy. W krótkim czasie powstanie objęło całą Sycylię, w samym Palermo w ciągu jednej nocy zginęło 2 tysiące Francuzów. Sycylijczycy brali krwawy odwet za lata ucisku.
Dziś liczy ponad 700 tys. mieszkańców, z przedmieściami ok. 1 mln. Ucierpiało podczas bombardowań w II wojnie światowej i nie od razu go odbudowano. Zamiast tego przedsiębiorstwa powiązane z mafią wybudowały tysiące tanich mieszkań w brzydkich blokach na peryferiach miasta. Do dziś widzi się zaniedbane ulice i zabytki wołające o renowację.
Sycylijska mafia nadal istnieje, dziś nosi białe kołnierzyki, i cały przemysł turystyczny, a więc także każdy z nas odwiedzający Sycylię, pracuje na wypełnianie jej kieszeni. Nie jest to miłe uczucie.

Mazara del Vallo

To miasto będące  jednym z  przystanków na drodze naszej podróży. Tutaj nocowaliśmy, więc siłą rzeczy nie było zbyt wiele czasu na zwiedzanie, ale warte jest zapamiętania. Położone na zachodnim wybrzeżu, to ważny rybacki port. Tutaj cumują statki tunezyjskich poławiaczy tuńczyka, a jedna piąta ryb wyłowionych we Włoszech pochodzi właśnie z sieci tutejszych rybaków.
Mieszka tu ok. 50 tys. mieszkańców, w tym spora liczba imigrantów z północnej Afryki.

Sól i ...wino

Dziwny zestaw. Ale to tylko opis kolejnych atrakcji jakie widzieliśmy po opuszczeniu Erice.
Niedaleko, między Trapani a Marsalą, znajdują się tzw. saliny. Salina to zakład wytwarzający sól  poprzez odparowanie wody z morskiej solanki. Odparowywanie odbywa się w płytkich zbiornikach, a woda w miarę odparowywania jest przepompowywana  do coraz płytszych. Zajmują one dużą powierzchnię. Część z nich stanowi obszar muzealny, duża część wciąż funkcjonuje. Nad zbiornikami górują wiatraki.

Nie udało się zobaczyć kopczyków soli pozyskanej z wody morskiej. Posłużę się pocztówkami na których pięknie to widać.