Albania

Schron

Krótki wypad z Czarnogóry do Albanii, okazja aby odwiedzić kraj trochę tajemniczy gdyż żyjący przez wiele lat w izolacji.
Po drugiej wojnie światowej i wyzwoleniu spod okupacji włoskiej i niemieckiej w Albanii w tym najbiedniejszym kraju Europy rozpoczęła się prawie pięćdziesięcioletnia komunistyczna dyktatura w zdecydowanie skrajnej wersji, pod wodzą Envera Hodży.
Albania była wtedy – wg Amnesty International – jednym z najbardziej represyjnych względem społeczeństwa państwem świata.
Znacjonalizowano cała gospodarkę, zniesiono własność prywatną. Albańczycy nie mogli posiadać prywatnych samochodów ani wyjeżdżać za granicę.
Hodża, opętany strachem przed inwazjami prowadził politykę kompletnej izolacji kraju, zrywając stosunki z pojedynczymi państwami, z którymi decydował się wcześniej związywać kraj – Jugosławią, ZSRR, w końcu Chinami w 1978 roku. Wtedy to, w obawie przed inwazją ‘imperialistycznych najeźdźców’ zbudowano w Albanii ok. 600-700 tys. schronów potocznie nazywanych bunkrami. Jeden schron miał przypadać na 4 Albańczyków. Dzisiaj te schrony przeważnie niszczeją ale niektóre są wykorzystywane np. jako kawiarnie czy sklepy z pamiątkami. Wiele z nich można spotkać wzdłuż dróg, pokrytych roślinnością.
Enver Hodża zmarł w 1985 roku, ale przemiany polityczno-społeczne nastąpiły w Albanii dopiero w 1991 roku. Od 2009 Albania jest członkiem NATO i rozpoczęła starania o przyjęcie do Unii Europejskiej.

Odwiedzamy miasto Szkodra leżące nad Jeziorem Szkoderskim i rzeką Buna, niedaleko granicy z Czarnogórą. To największe miasto w północnej części Albanii.
Zaskakuje ...normalność. Albania to zwykły kraj, w mieście znajdziemy sklepy, liczne restauracyjki i wszechobecne kawiarnie. Wszystko zadbane, czekające na turystów.

 Po latach terroru, kiedy to wyburzono wiele świątyń i Albanię ogłoszono krajem całkowicie ateistycznym,   dziś  jest ona państwem znanym z tolerancji religijnej. Główną religią jest islam, ale liczni są też chrześcijanie, wyznawcy prawosławia i katolicy. W mieście są świątynie wszystkich tych wyznań i zgodnie strzelają w niebo minarety i wieże kościołów i cerkwi. 

Katedra św. Szczepana z XIX wieku.

W czasach komunistycznych zamieniona na halę sportową. Ponownie otwarta w 1991r. Pierwszą mszę odprawiono w obecności Matki Teresy.  Matka Teresa, znana również jako Święta Teresa z Kalkuty, była albańską katolicką zakonnicą i misjonarką. Urodziła się w Skopje, obecnie stolicy Macedonii Północnej.

W 1993 r. był ty również papież Jan Paweł II.

Wielki Meczet wzniesiony w latach 90-tych XX wieku, sfinansowany przez arabskich szejków. Poprzedni meczet w Szkodrze, jeszcze z czasów osmańskich,  został zburzony przez władze komunistyczne.

Prawosławna katedra w Szkodrze, wybudowana w latach 90-tych XX wieku. 

Wcześniej w tym miejscu stał pierwszy prawosławny kościół św. Mikołaja, wybudowany w końcówce XVIII w. i jak inne świątynie zburzony przez komunistów.

Ale największą atrakcją Szkodry jest Zamek Rozafy.

Według legendy nazwa twierdzy pochodzi od imienia kobiety – Rosaphy (Rozafy), którą żywcem zamurowano w murach zamku, aby jego mury nie zawaliły się po raz kolejny

Zamek w tym kształcie, który przetrwał do dnia dzisiejszego, pochodzi z czasów dominacji weneckiej. Po jego przejęciu w 1396 Wenecjanie dokonali jego przebudowy i umocnienia.

Do historii Albanii wpisał się na dobre w latach 70-tych XV wieku, gdy lokalne wojska broniły się przed tureckim oblężeniem. Zamek nie został zdobyty zbrojnie, ale oblężona twierdza ostatecznie przeszła w ręce osmańskie na mocy traktatów pokojowych. W XX wieku zamek był także atakowany w czasie wojny bałkańskiej przez wojska czarnogórskie.

W zamku zachowało się sporo dawnej zabudowy. Potężne mury, ciągną się wokół trzech dziedzińców a ich długość przekracza 600 m. Otaczają one obszar o powierzchni 9 ha. Na teren zamku prowadzi tylko jedna brama. Najlepiej zachowana część twierdzy to cytadela, pod którą są także podziemia. Na dziedzińcach znajdują się pozostałości XVI-wiecznego meczetu a także Muzeum Historyczne.

Zamek jest jedną z największych atrakcji turystycznych Albanii. Jest też wspaniałym punktem widokowym na okolicę. W oddali dostrzeżemy Jezioro Szkoderskie do którego wpadają płynące u podnóża twierdzy rzeki.