W kraine Amiszów

Był kolejny wyjazd do USA, do Nowego Jorku. Nie będę powtarzać opisów miejsc o których wcześniej pisałam, może trochę je rozszerzę, dodam nowe zdjęcia.

Ale dzisiaj nie o Nowym Jorku tylko o miejscu gdzie czas jakby zatrzymał się. To kraina Amiszów.

Amisze są chrześcijańską wspólnotą protestancką wywodzącą się ze Szwajcarii, konserwatywnym odłamem anabaptystów. Do Ameryki przybyli w XVIII wieku. Obecnie większe wspólnoty można spotkać głównie na rolniczych obszarach amerykańskich stanów Pensylwania, Ohio, Indiana, Iowa i Missouri oraz kilku innych. Także w  kanadyjskiej prowincji Ontario. Szacuje się, że w Ameryce Północnej cała ich społeczność liczy ok. 250 tysięcy wyznawców i rośnie. Przyczynia się do tego bardzo tradycyjny model rodziny – siedmioro i więcej dzieci.

Najstarsza wspólnota amiszów żyje w hrabstwie Lancaster, w Pensylwanii, gdzie ich społeczność sięga 20 tysięcy. To miejsce miałam okazję odwiedzić.

Saloniki

Pora wracać. Do zwiedzenia zostały jeszcze tylko Saloniki, a właściwie, jak wolą Grecy - Thessaloniki. Drugie co do wielkości miasto Grecji, leżące na północy tego kraju.

Zostały założone w IV wieku p.n.e. przez Kassandrosa, króla Macedonii, który nadał mu imię swej żony - Salonike.

Ze względu na swoje strategiczne położenie i dostęp do morza, miasto na przestrzeni wieków stanowiło pokusę dla wielu najeźdźców. Saloniki przeżyły krwawe najazdy Słowian, Saracenów, Normanów i Turków, którzy okupowali je prawie przez sześć wieków do 1912 roku. Wszystko to pozostawiło swoje ślady w historii miasta, czego dowodem są liczne zabytki.

Termopile

Miejsce bitwy

.....
Na Termopilach, bez złotego pasa,
Bez czerwonego leży trup kontusza:
Ale jest nagi trup Leonidasa,
Jest w marmurowych kształtach piękna dusza
.....

J. Słowacki - Grób Agamemnona 

Strofy tego wiersza 'chodziły' za mną podczas pobytu w tym miejscu. Resztka wiedzy ze szkoły. Ale nie pamiętałam autora i po powrocie z wycieczki musiałam odświerzyć swoje wiadomości.

Delfy

Starożytne Delfy zbudowano  na tarasach u podnóża skalistych gór Parnasu. Od czasu prowadzonych tu pod koniec XIX wieku wykopalisk stały się bardzo popularnym miejscem przyciągającym turystów. Z racji swojego górzystego położenia wymagają pewnego wysiłku przy zwiedzaniu, ale piękne widoki to wynagradzają.

Miasteczko Delfy większego znaczenia nie miało nigdy, całą sławę zawdzięczało wyroczni. Powoli powstał tu cały okręg kultu, ze świątyniami tworzącymi kompleks zwany Świętym Kręgiem. Ośrodkiem tego Świętego Okręgu była świątynia Apollina wzniesiona ok. 600 roku p.n.e. Apollo był m.in. bogiem wróżbitów i wieszczy, a wyrocznia w jego delfickiej świątyni należała do najważniejszych. Zajmowała pomieszczenie pod podłogą, przy skalnej rozpadlinie z której wydzielały się odurzające i pewnie halucynogenne wyziewy. Pytania do Apollina przekazywano za pośrednictwem kapłanki - Pytii, która aby usłyszeć odpowiedź wprowadzała się, dzięki tym wyziewom, w trans. Jej majaczenia tłumaczyli, za odpowiednią opłatą, kapłani. A że były to przepowiednie niejednoznaczne, czasami mylne, to i znaczenie wyroczni delfickiej z czasem upadło.

U podnóza Olimpu

Masyw Olimpu

Wbrew obiegowej opinii, Olimp to nie szczyt a najwyższy masyw górski w Grecji, położony na pograniczu północnej i środkowej części kraju.
Jego najwyższym szczytem jest Mitikas wznoszący się na wysokość 2918 metrów.

W mitologii greckiej Olimp uważany był za siedzibę bogów greckich, w tym najważniejszego – Zeusa. Z tego miejsca bogowie mieli kierować ludzkimi losami. Wierzono, że ilekroć jakiś człowiek próbował tam wejść, spadał z niego.