Zatoka Kotorska

Boka Kotorska. To jedno z najpiękniejszych miejsc w Czarnogórze. Używana przez lokalną ludność nazwa boka pochodzi z włoskiego słowa bocca oznaczającego usta, bowiem z lotu ptaka kształt zatoki ma je przypominać. Zatoka wcina się głęboko w ląd i składają się na nią cztery mniejsze zatoki. W zatoce znajduje się dziewięć wysp różnej wielkości.  Otacza ją kilka pasm górskich i z tego względu często nazywana jest 'śródziemnomorskim fiordem'. W rzeczywistości nie powstała ona wskutek działalności lodowca i nie ma charakteru fiordu (zalanej doliny polodowcowej), ale riasu (zalanej doliny rzecznej). 

Nad zatoką leżą m.in. średniowieczne miasta Kotor i Perast. Dzięki swemu ukształtowaniu geograficznemu i położonym na wybrzeżu miastom oraz licznym zabytkom, zatoka jest najważniejszym regionem turystycznym Czarnogóry. Obszar ten jest wpisany na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Niestety, deszczowa pogoda podczas zwiedzania nie pozwoliła nacieszyć się widokami a i zdjęcia nie oddają piękna tego miejsca.

Budva

Budva to jeden z popularnych ośrodków wypoczynkowych w Czarnogórze. Jest położona nad Morzem Adriatyckim a od lądu  odgrodzona górami.
Okolice Budvy są najbardziej skomercjalizowanym fragmentem czarnogórskiego wybrzeża Adriatyku.

Według legendy Budva została założona ok. 2500 lat temu przez Kadmosa, fenickiego herosa wygnanego z Teb, który znalazł tu schronienie dla siebie i swojej żony Harmonii.

Miasto swój największy rozkwit przeżyło za czasów przynależności do Republiki Weneckiej między XV-XVIII wiekiem. Wtedy to powstał system obronny, który można podziwiać do dziś: cytadela usytuowana w południowej części starówki oraz ciąg murów miejskich.
I właśnie starówka zasługuje na szczególną uwagę. Jest położona na wysuniętym w głąb Adriatyku cyplu . Znacznie ucierpiała podczas trzęsienia ziemi w roku 1979 r. ale zniszczenia z czasem odbudowano i dziś nie ma po nich śladu.

Bar, Stary i Nowy

Bar to portowe miasto Czarnogóry, w którym coś dla siebie znajdą i amatorzy plażowania i miłośnicy zabytków. Dzieli się ono na Nowy Bar i Stary Bar. Nowy Bar to przede wszystkim największy port Czarnogóry ale i plaże nad Adriatykiem. Stary Bar to Twierdza Stary Bar czyli ruiny średniowiecznego miasta. 

W drodze do Starego Baru zatrzymujemy się przy starym drzewie oliwnym.
Stara maslina na Mirovici to okaz oliwki europejskiej rosnący około kilometr na południe od Starego Baru. Uważane jest za jedno z najstarszych drzew w Europie, w 2015 roku jego wiek oszacowano na około 2240 lat. Uznane zostało za pomnik przyrody,
Drzewo przetrwało co najmniej dwa pożary i jakaś jego część jest już martwa. 

Związane są z nim różne wierzenia i legendy. Jest odwiedzane przez wielu ludzi w nadziei, iż zapewni im uzdrowienie, szczęście lub powodzenie.
W okolicy drzewa rośnie siedem innych, starych drzew oliwnych, których wiek ocenia się na 500–700 lat. 

Stara maslina wciąż wydaje owoce, z których wytwarzany jest olej, sprzedawany turystom.

Jezioro Szkoderskie i kanion rzeki Moracy

Jezioro Szkoderskie położone jest na granicy Czarnogóry i Albanii. Jest największym jeziorem na Półwyspie Bałkańskim. Do jeziora uchodzi kilka większych rzek. Znaczną część czarnogórskiego fragmentu jeziora obejmuje Park Narodowy Jeziora Szkoderskiego Na jeziorze znajdują się wyspy, na których mieszczą się zabytkowe monastery.

Jezioro jest także miejscem gniazdowania wielu gatunków ptaków. Jest to jedno z niewielu w Europie miejsc występowania pelikanów.     

Monaster Ostrog

Monaster Ostrog usytuowany jest, a właściwie wbudowany w skałę, na zboczu doliny Zety na wysokości 900 m n.p.m. 

Prowadzi do niego wąska, górska droga z licznymi serpentynami na których samochody mijają się z trudem. Droga jest niedostępna dla autokarów, dlatego wycieczkowicze przesiadają się do busów, które zawożą ich na sam szczyt.
Klasztor został zbudowany w XVII w. i jest największym prawosławnym sanktuarium w kraju. Każdego roku odwiedza ponad milion pielgrzymów z całego świata, a także wielu turystów i wyznawców innych religii. 

Jego założycielem był metropolita hercegowiński Bazyli (Jovanovic), kanonizowany później jako św. Bazyli Ostrogski i który przebywał w nim przez kilka ostatnich lat życia.

Cetynia

Cetynia/Cetinje – niewielkie miasto w południowej Czarnogórze. W 2011 roku liczyło ok. 14 tys. mieszkańców. Jest jedynym miastem w tamtejszej gminie, które zamieszkuje więcej niż 1000 osób. Położone jest u podnóża masywu Lovcen, na wysokości ok. 650 m n.p.m.
Miasto o wielowiekowej historii, sięgającej czasów średniowiecznych, było kolebką czarnogórskiej państwowości i kultury oraz głównym centrum religijnym.
W latach 1878–1918 Cetynia stała się stolicą niepodległego Królestwa Czarnogóry – najmniejszego państwa w Europie, którym rządził książę (a potem król) Mikołaj I Petrowic-Niegosz. W związku z tym, w mieście pojawiły się poselstwa różnych państw – wybudowano nowoczesne budynki ambasad, które stoją do dziś. Ze względu na swoje duże historyczne znaczenie, Cetynia nosi honorowy tytuł 'Stolicy Czarnogóry'.

Park Narodowy Durmitor.

Zwiedzanie Czarnogóry zaczynamy od Parku Narodowego Durmitor. Został on utworzony już w 1952 roku, później rozszerzony o kanion rzeki Tary. W 1980 roku park i kanion zostały wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa Przyrodniczego UNESCO. Park zajmuje powierzchnię 39 tys. ha i znajduje się w północnej części kraju, między rzekami Tara, Piva i Komarnica.
Tereny parku otoczone są z trzech stron kanionami i masywem Durmitor, którego najwyższy szczyt ma wysokość 2552 m. W obrębie parku znajduje się aż 48 szczytów o wysokości ponad 2000 m i 18 jezior polodowcowych.
Jeziora polodowcowe znane jako Gorskie Oci (Górskie Oczy) są charakterystyczną cechą tutejszego krajobrazu . Najsłynniejsze jest Crno (Czarne Jezioro) położone na wysokości 1416 m. Składa się z dwóch jezior po łączonych ze sobą wąskim kanałem i zasilane jest przez strumienie, które latem zmieniają się w wodospady. Jezioro to znajduje się w gęstym iglastym lesie co sprawia, że jego wody mają intensywny zielono-niebieski kolor.

Niestety, deszczowa pogoda sprawiła, że nie można było w pełni podziwiać piękna tego miejsca.

Czarnogóra czyli Montenegro

Czarnogóra – mało jeszcze rozpropagowany pod względem turystycznym kraj w Europie południowej a konkretnie na Półwyspie Bałkańskim. Powstał w 2006 r. po rozpadzie Serbii i Czarnogóry. Wcześniej Czarnogóra była jedną z republik byłej Jugosławii.

To niewielki kraj, jego powierzchnia to ok. 14 tys.km2 co odpowiada wielkości np. woj. lubuskiego i mający nieco ponad 600 tys, mieszkańców, ale posiadający wiele atutów przyrodniczych. Góry, które zajmują przeważającą część powierzchni Czarnogóry, rzeki i kaniony rzeczne, parki narodowe, plaże nad Adriatykiem. Do tego liczne zabytki w tym i te wpisane na listę UNESCO. Jest co oglądać i warto go odwiedzić.

A skąd nazwa Czarnogóra? Nazwa ta używana była już w XIII wieku i pochodzi prawdopodobnie od gór gęsto porośniętych lasem, które z daleka wydają się ciemne, prawie czarne. Wenecjanie nazwali ten region Monte Negro  i nazwa Montenegro funkcjonuje do dziś. 

Kilka wspomnień z niedawnej wycieczki do Czarnogóry.