Cetynia

Cetynia/Cetinje – niewielkie miasto w południowej Czarnogórze. W 2011 roku liczyło ok. 14 tys. mieszkańców. Jest jedynym miastem w tamtejszej gminie, które zamieszkuje więcej niż 1000 osób. Położone jest u podnóża masywu Lovcen, na wysokości ok. 650 m n.p.m.
Miasto o wielowiekowej historii, sięgającej czasów średniowiecznych, było kolebką czarnogórskiej państwowości i kultury oraz głównym centrum religijnym.
W latach 1878–1918 Cetynia stała się stolicą niepodległego Królestwa Czarnogóry – najmniejszego państwa w Europie, którym rządził książę (a potem król) Mikołaj I Petrowic-Niegosz. W związku z tym, w mieście pojawiły się poselstwa różnych państw – wybudowano nowoczesne budynki ambasad, które stoją do dziś. Ze względu na swoje duże historyczne znaczenie, Cetynia nosi honorowy tytuł 'Stolicy Czarnogóry'.

 

Pomnik Ivana I Crnojevica, władcy średniowiecznego, słowiańskiego księstwa Zeta istniejącego na terenie dzisiejszej Czarnogóry . Był przywódcą w latach 1465-1490.

Urodził się i zmarł właśnie w Cetyni.

Pałac króla Mikołaja I – wybudowany w latach 1863–1867. Pierwotnie był prostym dwupiętrowym budynkiem na rzucie prostokąta, z charakterystycznymi schodami i balkonem, w 1871 r. powiększonym o dwa skrzydła. 

Obecny jego kształt pochodzi z 1910 r., kiedy Mikołaj został królem Czarnogóry. Budynek był siedzibą Mikołaja i jego rodziny. 

Od 1926 r. znajduje się tu Muzeum Króla Mikołaja które stanowi część Narodowego Muzeum Czarnogóry.

Cerkiew na Cipurze – otoczona przez częściowo zburzoną kolumnadę. Cerkiew wybudowana została w 1886 r. przez Mikołaja I jako jego kaplica dworska na fundamentach byłej cerkwi zbudowanej przez Ivana Crnojevicia, który został tutaj pochowany. 

Zostały tutaj złożone także prochy króla Mikołaja I i jego żony Mileny, którzy zmarli na emigracji we Włoszech.

 

Monastyr Cetyński pod wezwaniem Narodzenia Matki Bożej – męski prawosławny klasztor, leżący u stóp wzgórza Orlov Krs. Pierwszy klasztor pod tym wezwaniem został wzniesiony przez Ivana I Crnojevicia w 1484 r. Obiekt ten uległ niemal całkowitemu zniszczeniu w czasie najazdu wojsk osmańskich w 1692 r.
W 1701 r. zbudowano nowy monaster, pod tym samym wezwaniem co poprzedni. W nowy kompleks zostały wkomponowane materiały z pierwszego, zniszczonego klasztoru.
Monaster był jeszcze wielokrotnie niszczony, m.in. w czasie licznych najazdów wojsk osmańskich, i odbudowywany.
Klasztor uważany jest za duchowe centrum Czarnogóry.

I jeszcze piękny widoczek,  gdzieś po drodze,