Praga - Hradczany

Hradczańskie wzgórze z zamkowymi zabudowaniami i  Katedrą św. Wita

Słońce, które rozpieszczało nas nad Dunajem, nad Wełtawą przegrało rywalizację z deszczem. Na szczęście duże opady z burzami miały miejsce nocą, a w dzień towarzyszyła nam 'tylko' mżawka.
Przepływająca przez Pragę Wełtawa dzieli miasto na dwie części. Na prawym brzegu leży m.in. Stare Miasto z Rynkiem, . Po lewej stronie wznosi się Zamek Praski, Hradczany.

Zwiedzanie miasta rozpoczęliśmy właśnie od  hradczańskiego wzgórza.









Hradczany to powstała w XIV w. 'królewska' dzielnica na zachodnim,brzegu Wełtawy. W jej skład wchodzi m.in.  kompleks Zamku królewskiego, bazylika św. Jerzego, słynna Złota Uliczka, ogrody królewskie oraz katedra św. Wita.
Zamek królewski został założony w IX wieku.  Przez wieki był rozbudowywany, od niewielkiej warowni z drewnianymi umocnieniami i wałami ziemnymi, aż po kamienne fortyfikacje, z kościołami i bazylikami we wszystkich stylach   architektonicznych. Obecnie rozciąga się na powierzchni 45 hektarów, otaczając trzy wewnętrzne dziedzińce. Ta olbrzymia powierzchnia jaką zajmuje czyni go największym zamkiem na świecie. Jest siedzibą prezydenta Czech.

Plac Hradczański z Pałacem Arcybiskupim po lewej

Wejście do kancelarii prezydenta

Główne wejście do Zamku Praskiego wiedzie z placu na Hradczanach, poprzez bramę strzeżoną przez posągi walczących gigantów. Z pierwszego dziedzińca wchodzi się przez Bramę Macieja /niestety przysłonięta rusztowaniami/ na drugi dziedziniec. Przechodząc przez Bramę Macieja, po prawej stronie mijamy schody prowadzące do kancelarii prezydenta. 
Na drugim dziedzińcu uwagę przyciąga barokowa fontanna pośrodku i kaplica Krzyża Świętego.
Stamtąd  trafiamy na trzeci dziedziniec, a zarazem centrum kompleksu zamkowego, z katedrą św. Wita i Bazyliką św. Jerzego. Do trzeciego dziedzińca przylega także budynek Starego Pałacu Królewskiego,  siedziby czeskich książąt i królów od X do XVI wieku. Można go zwiedzać, ale bez robienia zdjęć.

Drugi dziedziniec z kaplicą Krzyża Świętego po prawej

Trzeci dziedziniec zamkowy

Katedrę św. Wita, a właściwie świętych Wita, Wacława i Wojciecha budowano przez sześć wieków,  całkowicie ukończono w 1929 roku. Obecnie jest siedzibą arcybiskupów praskich i prymasa czeskiego i głównym kościołem Pragi. Tu koronowano królów czeskich i tu w podziemiach są pochowani. Przechowywane są tutaj także czeskie klejnoty koronacyjne. Wnętrze zawiera wiele cennych dzieł sztuki, rzeźby i malarstwa od XIV do XX wieku.  M.in. gotyckie nagrobki królów czeskich,  barokowy nagrobek św. Jana Nepomucena,  piękne witraże.
Na południowej ścianie zewnętrznej katedry znajdują się tzw. Złote Wrota, których ozdobą jest mozaika przedstawiająca sceny z sądu ostatecznego. Jest to wejście ceremonialne do katedry, prowadzące do wnętrza z trzeciego dziedzińca.

Katedra św. Wita

Katedra św. Wita - Złote Wrota

Katedra św. Wita - wnętrze

Bazylika św. Jerzego, obok Kaplica Wszystkich Świętych

Oprócz katedry na Zamku znajdują się także inne kościoły. Najciekawszym z nich jest bazylika św. Jerzego pochodząca z 920 roku, która do dziś zachowała swój pierwotny romański charakter. Jest częścią klasztoru, który został założony pół wieku później.

Zmiana warty na dziedzińcu zamkowym

Wartownik przed jedną z bram

Do murów Zamku Praskiego przylega Złota Uliczka.  Legenda głosi, że w średniowieczu zamieszkiwali ją alchemicy, wyrabiający złoto
Domki na Złotej Uliczce obecnie nie są zamieszkane, mieszczą się tam sklepiki i galerie. W domku nr 22 w 1917 roku swoje utwory pisał Franz Kafka. Uliczka, ze swoimi miniaturowymi domkami, prezentuje się bardzo malowniczo i zawsze jest pełna turystów.

Złota Uliczka

Złota Uliczka - wnętrze jednego z domków

Złota Uliczka - dom. F. Kafki

Złota Uliczka - malowniczy domek