W Lublanie

Lublana - stolica i największe miasto Słowenii o liczbie ludności ok. 300 tys. Położone nad rzeką, a jakże, Lublanicą.
Historia miasta sięga roku 2000 p.n.e. kiedy to na tym terenie pojawili się pierwsi osadnicy.. W późniejszym czasie teren ten stał się częstym szlakiem dla różnych ludów oraz plemion.
Od VI wieku  zamieszkiwali  tu Słowianie. A od IX wieku okolice Lublany przeszły pod zwierzchnictwo Franków. Trwało to do XIII wieku, kiedy to walki o tutejsze tereny wygrali Habsburgowie. Ich zwierzchnictwo zakończyło się dopiero w 1797 roku, kiedy to na okres 18 lat na tereny Lublany wkroczył Napoleon. Po I Wojnie Światowej Lublana została włączona do Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców. Po II Wojnie Światowej przynależała do Jugosławii, aż do 1991 roku, kiedy to Słowenia ogłosiła swoją niepodległość.

 
Najładniejszą częścią Lublany jest starówka. Wąskie uliczki otoczone przez zabytkowe kamieniczki w różnych stylach: od średniowiecznego, przez renesansowy aż do secesyjnego. 





















A oto ciekawa uliczka z  metalowymi maskami ułożonymi jej środkiem i wiszącą klatką na rogu. To klatka dla skazanego na śmierć przez zagłodzenie, z atrapą ludzkiego szkieletu wewnątrz.

Lublana leży po obu stronach rzeki , a jej brzegi łączy wiele interesujących, zabytkowych  mostów.    Znakiem rozpoznawczym Lublany jest, zgodnie z legendą, smok. Dlatego też jedną z większych atrakcji turystycznych w mieście jest Smoczy Most. Niegdyś w miejscu mostu znajdował się drewniany Most Rzeźniczy, ale w 1901 roku konieczna była jego modernizacja. Zbudowano wówczas ten, który możemy dziś oglądać, wykonany w stylu secesyjnym i poświęcony Franciszkowi Józefowi. Na początku zeszłego stulecia był to jeden z najnowocześniejszych mostów na kontynencie. Po obu stronach wejścia na most pilnują smoki.                                                                                                       

Według legendy, kiedy wkracza na niego dziewica, smoki zaczynają machać ogonami. Ale smocze ogony trzymają się mocno podłoża.

Kolejnym słynnym mostem jest tzw. Potrójny Most.Właściwie jest to jeden most, ale złożony z trzech osobnych. Jego budowę ukończono w 1931 roku, gdy do dwóch pozostałych dodano most dla pieszych.











 

Tuż za Potrójnym Mostem, na Placu Preserena znajduje się barokowy Kościół Franciszkanów pochodzący z XVII w. To najbardziej uczęszczany przez turystów kościół, z uwagi na to ze znajduje się na trasie pomiędzy Starym Miastem a Potrójnym Mostem. Na tle kościoła pomnik Preserena, słoweńskiego poety z epoki romantyzmu, autora m.in. hymnu Słowenii.










Katedra św Mikołaja  - główny kościół w mieście.  Jest to budynek z dwiema bliźniaczymi wieżami i kopułą, pochodzący z początku XVIII w. (kościół stał na tym miejscu już w XII stuleciu).
Uwagę zwracają wspaniałe, odlane z brązu drzwi Katedry, wstawione w 1996 r. dla uczczenia wizyty papieża – zachodnie symbolizują 1250 lat chrześcijaństwa na słoweńskiej ziemi, a południowe zdobi relief ukazujący sześciu biskupów tworzących historię Diecezji Lublańskiej.
Świątynia, zdobiona freskami,  przypomina barokowy pałac, a wrażenie to dodatkowo potęgują różowe marmury, biały stiuk oraz liczne złocenia.

Ale żeby nie było tylko o zabytkach, to na zakończenie kilka współczesnych elementów miejskiego krajobrazu.

Nie mamy czasu na dalsze zwiedzanie.
Ale nawet taki krótki spacer pozwala stwierdzić, że to interesujące miasto, warte aby poświęcić mu więcej czasu.
Jedziemy dalej, bo jeszcze dzisiaj czeka na nas Jaskinia Postojna.