Park narodowy Krka powstał w 1985 r. Zalicza się do niego obszar ponad 100 km2 ciągnący się wzdłuż rzeki Krka i jej dopływów. Rzeka spływa przez obszar krasowy do morza, a jej kaniony i bariery z wapienia tworzą niepowtarzalny krajobraz. Dzięki różnicy wysokości terenu przez który przepływa rzeka tworzy ona liczne wodospady. Największy z nich ma ok. 50 m wysokości. W porównaniu z wodospadami, które widziałam w Parku Yosemite /USA/ mającymi prawie 0,5 km wysokości nie jest to wiele, ale i te są wspaniałe.
Ze względu na wyjątkowe położenie, obszar parku cechuje wyjątkowo bogata flora i fauna. Stwierdzono tu istnienie 860 gatunków roślin, na bagnach żyją liczne płazy i gady, a rzeki zamieszkują liczne gatunki ryb.
Krka odgrywa też dużą rolę w okresie wiosennych i jesiennych wędrówek ptaków. Ze względu na ilość gatunków jest jednym z najważniejszych obszarów ornitologicznych Europy.
Park to nie tylko flora i fauna. Są tu liczne ślady obecności człowieka od czasów prehistorycznych po współczesne. Pozostałości rzymskiego wodociągu, średniowiecznych twierdz, obiekty sakralne, pomniki budownictwa wiejskiego jak młyny wodne z XIX w. Także pozostałości elektrowni wodnej Krka, uruchomionej w 1895 r., tylko 2 dni po elektrowni wodnej na wodospadach rzeki Niagara. Dzięki tej elektrowni, prąd do pobliskiego Szybenika popłynął o wiele wcześniej niż do innych miast europejskich.
Park można też zwiedzać pływając stateczkiem. Jednak zdecydowana większość grup turystycznych, tak jak i my, ogranicza się do tzw. ścieżki edukacyjnej liczącej 1,9 km. Poruszamy się po wygodnych drewnianych kładkach, mostkach, ścieżkach, oglądając te cuda natury.
To nie koniec atrakcji na dzień dzisiejszy. Czeka nas jeszcze degustacja miejscowych specjałów.
Kiedyś ten park zwiedziłem. Rzeczywiście jest piękny.
OdpowiedzUsuń